Het beeldscherm van je computer wordt in de ICT ook genoemd als monitor of PC monitor. De techniek achter de monitor is in de loop van jaren drastisch veranderd. Naast het tonen van beelden is de monitor als een invoerapparaat steeds populairder geworden, denk bijvoorbeeld aan de iPad of tablet met een aanraak gevoelig touch scherm.

De monitor is in de jaren 70 al in gebruik genomen en kon toen alleen de kleur groen vertonen, ook wel monochrome monitors genoemd. Deze schermen waren toen nog erg dik. Dit kwam door de ingebouwde beeldbuis, dit wordt ook wel CRT genoemd. Schermen waren toen niet alleen dik, ze waren ook nog eens zwaar door het gebruik van glas. In de jaren 80 kwam de kleurenbeeldscherm. Nog steeds zwaar en zwaarder doordat deze kleurenbeeldschermen, ook wel televisies genoemd steeds groter werden.

De CRT scherm (dus de dikke televisie) konden vermoeiend zijn voor de ogen omdat het beeld lijn voor lijn wordt opgebouwd. Het lijkt dus enigszins te flikkeren. Dit werd minder door een steedse hogere vernieuwingsfrequentie, ook wel bekend 60hz, 80hz en 100hz televisies.

Maar goed, deze dikke schermen zijn inmiddels verleden tijd. Het scherm die je nu gebruikt heeft waarschijnlijk een LCD paneel. Een LCD scherm werkt met “vloeibare kristallen” die door elektrische stroom een bepaalde kleur kunnen geven. Hiervoor is geen dikke beeldbuis nodig en kunnen schermen plat en licht zijn. Integendeel tot CRT schermen hebben LCD schermen geen last van flikkering. Wel is er een ander belangrijk eigenschap die in overweging moet worden genomen als een LCD scherm wordt aangeschaft. Dit is ook wel de zogenaamde response time. Dat is de tijd die benodigd is om de kleuren te veranderen. Hoe hoger deze response time (aangeduid in MS) des te hoger de kans dat een vertraging waarneembaar is.

Binnen de LCD schermen zijn er wel verschillende type schermen. Hierbij wordt onderscheid gemaakt door de active matrix technologie. Deze technologie heeft invloed op de kleurweergave en response tijd. Deze type schermen worden aangeduid met TFT, IPS, TFD en SLCD. De prachtige schermen in bijvoorbeeld de iPad, iPhone, iMac of MacBook is ook te danken aan de goede kleurweergave van IPS.

Een andere type platte monitor is de OLED beeldscherm. Anders dan LCD gebruikt OLED een andere manier om licht te geven. Voordeel van OLED is betere zwart weergave, betere kijkhoeken, lichter, dunner en zuiniger. Vaak is er toch enige discussie van welke twee schermen de betere kleurweergave heeft; IPS LCD of OLED.

De meeste hedendaagse schermen die op kantoor  werkplek worden gebruikt zijn plat en maken gebruik van LCD technologie. Bekende merken zijn HP, Dell, en Iliyama. De schermen zijn in de loop van tijd ook steeds groter geworden. In de jaren “90 was de 17-inch gebruiken en tegenwoordig is dat de 21″, 22″ of 23” inch scherm. Ook de resolutie is toegenomen. Doordat er meer tegelijkertijd getoond kan worden kan men ook productiever zijn.

Juist omdat de monitor steeds groter is geworden is het van belang dat men ook goed zit en dat de ogen niet oververmoeid raken door het kijken naar een scherm. Een oplossing hiervoor is de monitor verhogen met een monitorstandaard. In de jaren 70 kwam men dit probleem al gauw tegen en vind je deze monitorstandaarden voor oude CRT monitoren. Tot op heden is daar niet veel veranderd, en dat is jammer. De monitorstandaarden van toen waren puur functioneel terwijl met de populariteit van Apple producten mogen de computers ook best “mooi” zijn.